Tijd om uit de kast te komen, het is er de week voor, de week van de dyslexie. Net als 5 tot 10 procent van de Belgische bevolking heb ik ook dyslexie. Ik kan niet zonder fouten schijven. Nooit gekund en ik heb dat nooit echt erg gevonden, tot twee weken geleden. Ok, studies waren soms een uitdaging. Je moet eens proberen te slagen voor anatomie als alles in latijn geschreven moet zijn én schrijffouten meetellen. Dat gaat dus niet. (Gelukkig dat er ook een mondeling was waarin ik dan vlotjes kon bewijzen dat ik al die spieren, botten en aanhechtingspunten wel kon.)
Frans en Engels mailen, nog zo een uitdaging. Twee talen die absoluut niet fonetisch geschreven kunnen worden, en net twee talen waar je als ergo en draagconsulente nogal vaak in communiceert. Vervelend toch dat de rest van de wereld niet gewoon Nederlands praat, en schrijft....
En toch heb ik er nooit veel last van gehad. De rode lijntjes in Word zijn mij zeer gekend, google Translate is een redder want die vertaald zonder spellingsfouten en anders had ik een team gedreven na lezers achter mij staan die als het nodig was alles met veel geduld alles wat ik onder hun neus schoof na lazen.
Maar nu komt het: Sociale media.... een hel!
Dat geeft geen rode lijntjes! Autocorrect kan een zegen zijn, maar gaat er soms ook vanuit dat je een woord bedoelt en past dat dan aan. Plots staat er een woord in je post dat wel juist geschreven is maar verkeerd is in de zin, en geen dyslectische kat dat dat ziet. De schrijffouten vlogen in het rond, en de mensen die mij erop wezen ook. Sommige heel vriendelijk, anderen net iets te direct en onbeleefd. En toen brak het. Sociale media kon de pot op, en iedereen waarvoor ik post's maakte ook. GENOEG! Doe het zelf als je het zonder fouten kan!
Een week voelde ik mij enorm slecht over heel het schrijffouten gebeuren. Ik begon te geloven wat al die mensen zeiden. Ongelooflijk stom natuurlijk, want mijn fouten tonen jullie niet wie ik ben, dat doet mijn schijfstijl. En toen las ik dat het week van de dyslexie is ( 1 tot 8 oktober 2020)
Wat als ik deze week nu eens gebruikte om jullie te laten weten wat de krachten zijn van dyslexie? Dat er enorm veel bekende en succesvolle mensen dyslexie hebben en een meer persoonlijke noot: ik vind het fijn dat mijn teksten verbeterd worden, maar ik vind het nog fijner als dat op een beleefde manier is, of gewoon zelfs niet. Daarover later meer.
Goed, bekende mensen met dyslexie. Wie denk je? Je zal verschieten…😉
De oudste wereld weide (wijde?) gekende persoon met dyslexie is: Leonardo DaVinci! (1452 – 1519) DaVinci was linkshandig en schreef alles in spiegelschrift, als dat niet het toppunt van creativiteit is.
Nog een zeer gekende naam: Wolfgang Amadeus Mozart. (1756-1791) Mozart was een wonderkind, wat hij op jonge leeftijd componeerde op de piano was ongekend. Hij had naast dyslexie ook ADD, autisme en epilepsie. Ondanks dat krijgen kinderen van nu nog steeds zijn stukken tijdens pianoles. Mooi toch?
Nog eentje die ik absoluut wil vermelden: Albert Einstein. De uber-knappe-kop-natuurkundige wiens relativiteitstheorie we nog altijd moeten leren op de schoolbanken. Zijn dyslexie hield hem niet tegen om hoogleraar te worden aan de Universiteit van Praag.
Maar ook nu zijn er bekende mensen met dyslexie die zich niet laten tegen houden. Joss Stone, Jamie Oliver, John Lennon, Steven Spielberg en Robbie Williams. Allemaal creatieve mensen die de sterktes die dyslexie heeft gebruikt hebben om een prachtige carrière uit te bouwen. 2
Want ja, dyslexie heeft ook sterktes.
Ruimtelijk denken Kinderen en volwassenen met dyslexie hebben heel goed ruimtelijk inzicht. Je zult het bij kinderen met dyslexie al heel snel zien tijdens het bouwen. Duplo, lego, kapla, kampen bouwen en modder muren metsen,… zalig toch! Wij zijn daar dan ook gewoon heel erg goed in.
Verbanden leggen We zijn goed in alle info die we krijgen samen puzzelen tot een mooi geheel, verbanden leggen. En die info kan uit een boek zijn of wanneer lezen wat lastiger is vanuit een filmpje of een audio boek (lang leven TED-talks!) We zien snel waar het fout gaat en hoe we het kunnen oplossen. De ideale persoon om in je team te hebben, toch?
Narratieve vaardigheden Aangezien dyslectische mensen moeite hebben met lezen en schrijven, zijn we juist heel goed in het mondeling uitleggen of uitbeelden van verhalen. We denken vooral in beelden, in plaats van in woorden. Combineer dat met een levendige verbeeldingen en je hebt een eerste klas verhalen verteller!
Creativiteit Veel dyslectische mensen zijn enorm creatief. Kijk maar naar het lijstje van (knappe) koppen hierboven. Het vermogen om de wereld op een creatieve en vernieuwde manier te zien en te interpreteren is een fantastisch geschenk. Soms leidt het mij wat ver, want creativiteit kent geen grenzen, maar het is wel een zalig persoonlijkheidskenmerk dat ik als ergotherapeut regelmatig aanspreek. Out of the Box (en dan zie ik direct dat zwart vierkant met die azuur blauwe stip ernaast voor mijn ogen. Beeldend denken en al hé 😊 )
Dus neen, mensen met dyslexie zijn niet dom, hebben geen hersenen van een holemens omdat ze niet zonder fouten kunnen schrijven. Onze talenten liggen ergens anders en dat is prachtig. Het zou maar een saaie boel zijn moest iedereen hetzelfde zijn.
Zie je schrijffouten in een Blog of post en storen ze je echt echt echt,… laat het me dan zeker weten, ik pas ze met alle liefde aan als ik ze kan vinden (dat is een uitdaging, echt waar. Vaak moet ik mijn altijd begripvolle echtgenoot inschakelen). Maar nog beter: zeg gewoon niets,
en neem de fouten erbij. We doen het niet expres. We zijn goed in andere dingen, en alle
teksten worden prachtige prenten in mijn hoofd die allemaal gelinkt zijn aan elkaar. Dat
is mijn superkracht. Wat is de jouwe?
Comments